Als een man in de veronderstelling is dat hij ‘het nooit goed kan doen’ bij zijn vrouw, is dat voor mij aanleiding om te kijken hoe hij zich verhoudt tot zijn moeder. Het klinkt namelijk als een oud patroon van tekortschieten.
Zeker als haar man (emotioneel of fysiek) afwezig is, heeft een moeder soms de neiging om haar zoon te claimen. Uiteraard gaat dat niet bewust of opzettelijk. Maar het heeft wel diepe consequenties voor de zoon.
Onvervulde verwachtingen
De zoon krijgt dan alle onvervulde verwachtingen die zijn moeder ten opzichte van haar man heeft, over zich heen. Wat zij niet van haar man krijgt (en wel nodig heeft) wordt op haar zoon geprojecteerd
De zoon komt daardoor op de plek van haar partner te staan. Hij voelt dat er van hem verwacht wordt dat hij zijn moeder gelukkig maakt. Hij heeft zijn moeder nodig en zal alles doen om haar liefde te krijgen.
Parentificatie
Als het daarvoor nodig is dat hij de emotionele of fysieke taken van zijn vader overneemt, zal hij dat zeker doen. Hij raakt op die manier ‘geparentificeerd.’ Hij is terecht gekomen in de rol van man van zijn moeder en staat niet langer uitsluitend op zijn eigen plek als kind.
Uiteraard mislukt het jammerlijk om de rol van zijn vader over te nemen. Hij is immers maar een kind. Het is helemaal niet zijn plek. Hij voelt dat hij, wat hij ook doet, er niet in slaagt om zijn moeder gelukkig te maken.
Triggers
Dit gevoel van mislukken en falen kan als hij volwassen is en een partner heeft, opnieuw aangeraakt worden bij bepaalde triggers. Zodra zijn vrouw ontevreden is of boos of dingen van hem eist, schiet hij terug in dat oude gevoel van machteloosheid.
Uit de rol van gelijkwaardige partner
Hij valt daardoor uit zijn rol van gelijkwaardige partner. Voelt zich weer een kind dat niet aan de eisen kan voldoen. Hij gaat ‘onder’ zijn vrouw staan, in plaats van naast haar. En zij
Het is een verschrikkelijk gevoel, want het raakt aan vroeger, aan de machteloosheid van toen. Als hij namelijk niet aan de eisen voldeed, kreeg hij niet de liefde van zijn moeder die hij zo nodig had en waar hij alles voor over had. En als volwassen man heeft hij dat oude gevoel nu ten opzichte van zijn vrouw.
Niet op te lossen in de relatie van nu
Dit probleem kan niet in de relatie van nu opgelost worden. De parentificatie is immers gebeurd toen de man nog een kind was. Daar kan je vrouw geen rekening mee gaan houden door nooit feedback op je te hebben, nooit teleurgesteld te zijn of nooit boos te worden.
Ik kan een man daar wel bij helpen door hem naar die parentificatie te kijken en energetische bewegingen te maken om het achter zich te laten. Daarvoor doe ik met hem met stukje uit een familieopstelling. Met alle emoties die daarbij komen, gaat hij dan eindelijk zijn eigen plek als zoon van zijn vader en moeder innemen.
Gelijkwaardige plek ten opzichte van partner
Zodra hij zich weer echt kind voelt, heeft dat effect op zijn gevoelsleven en zijn relatie. De veel te hoge verwachtingen die hij van zichzelf als kind had vallen weg. Hij hoeft hij het gevoel van jammerlijk falen niet meer mee te nemen in zijn relatie.
Hij kan een gelijkwaardige plek innemen ten opzichte van zijn partner. Bovendien is er bodem om te leren hoe hij beter grenzen kan stellen en op kan treden als er ongepaste eisen aan hem gesteld worden door zijn vrouw.
Patronen hebben twee kanten
Aan de kant van de vrouw is er waarschijnlijk ook wat te doen, want patronen in relaties hebben altijd twee kanten.
Waarschijnlijk stelt zij ook veel te hoge eisen. Zij voedt dit patroon van tekortschieten van de man mogelijk doordat zij veel te hoge verwachtingen van hem heeft. Verwachtingen waaraan hij ook echt niet kan voldoen. Het zit er dik in dat zij op haar beurt namelijk onvervulde kindbehoeften op hem projecteert. Zonder dat ze het door heeft, moet hij emotioneel goedmaken wat zij niet van haar vader kreeg.
Minder lading
Daar kan zij op haar beurt grip op krijgen als ik met haar naar die kind-behoeften kijk. Ook bij haar is waarschijnlijk sprake van parentificatie, al ziet dat er net even anders uit.
Als zij haar kan van het patroon aanpakt, wordt een man uiteraard voortaan ook minder vaak getriggerd.
Want als zij haar partner daarna aanspreekt op zijn gedrag en hem feedback geeft, komt er minder lading mee.
Hoe groot is de kans?
Hoe groot is de dat dit op jou als man van toepassing is? In mijn praktijk zie ik het opvallend vaak. En als je nadenkt over de afwezigheid van vaders in Nederlandse gezinnen, is het aannemelijk dat een deel van de vrouwen van afwezige mannen (mannen die veel werken of ergens anders wonen na een scheiding) te veel van hun zoons verwacht. Kortom, als je als man telkens het gevoel hebt dat je tekort schiet ten opzichte van je vrouw, kom eens langs en laten we kijken naar oude patronen.
Moeder met psychiatrische problematiek
De kans dat het speelt als je moeder psychiatrische problemen had, met of zonder een diagnose of als ze is opgenomen geweest, is bijna 100 procent. De effecten zijn het sterkst bij mannen waar niet alleen de vader afwezig was, maar die wiens moeder serieuze psychiatrische problemen had. Ik vermoed dat het bij een psychiatrische moeder extreem moeilijk is voor een kind omdat er tijdens de symbiotische fase (tot drie jaar) en daarna blijvend een beroep op hem wordt gedaan om zijn moeder gezond of soms zelfs in leven te houden. Het ontwikkelen van autonomie wordt daardoor beschadigd. Dat gaat dus verder dan bijvoorbeeld bij gewoon een afwezige vader.
Parentificatie is normaal
Ik heb verder nog nooit iemand in mijn praktijk gehad die NIET geparentificeerd was. Iedereen staat in meer of mindere mate op de plek van de ouders van zijn ouders of van de partner. Vrijwel niemand neemt echt alleen maar zijn/haar eigen plek als kind in. Zorgen dat iemand alleen maar zijn eigen plek in neemt en alleen maar zijn eigen lasten draagt, is dus bijna per definitie onderdeel van de sessies die ik geef.
Ben jij een man en herken je iets in dit verhaal? Heb jij ook de neiging om je aan te passen aan je partner? Doe je alles om het haar naar de zin te maken en is het nooit goed genoeg?
Het is mogelijk om je eigen denken, voelen en gedrag te veranderen, zodat jij zelf je gaat gedragen als een gelijkwaardige partner.
Boek nu een turbo-sessie en krijg grip op je gevoel en je gedrag!