Bijna iedereen heeft een stemmetje in zijn /haar hoofd dat een voortdurende stroom van kritiek geeft. Op alles wat we denken, voelen of doen geeft het commentaar. Die zelfkritiek kan op den duur verlammend werken. Bij mij op de praktijk wordt er vaak een soort dementor voor uitgekozen, die je levensvreugde uit je zuigt (zie plaatje).
Als je voortdurend gefocust bent op wat er niet goed gaat en wat er beter kan, kan je namelijk niet meer ontspannen en genieten van het hier en nu. Voortdurende zelfkritiek maakt een mens ontevreden, gespannen en rusteloos en bovendien reageer je vaak geprikkeld op wat er in je omgeving gebeurt.
Omhels je criticus
Een van de beste boeken die je hierover kunt lezen, is De innerlijke Criticus ontmaskerd van Hal en Sidra Stone. Ik heb het boek lang niet willen recenseren, omdat ik de vertaling van de titel zo slecht vind. Het oorspronkelijke boek heet namelijk: Embracing your inner critic. Omhels je innerlijke criticus dus. Een compleet andere beweging dan die criticus ontmaskeren.
Fouten
Iedereen heeft een innerlijke criticus, bij sommigen is hij/zij zo sterk ontwikkeld dat de zelfkritiek de hele dag doorgaat. Een grote belemmering voor ieder geluksgevoel als iedere prestatie door je innerlijke criticus de grond in wordt geboord, omdat het nog beter had gekund. En als je jezelf een eeuwigheid blijft herinneren aan iedere fout die je maakt.
Liefde
Hal en Sidra Stone ontdekten dat deze ‘innerlijke criticus’ meestal ontstaat als reactie op je ouders. Je wilt ontzettend graag dat je ouders van je houden en om daar voor te zorgen, probeert je innerlijke criticus je zo te dresseren dat je precies doet en nalaat wat bij je ouders in de smaak valt. Achter de innerlijke criticus zit dus een kind verscholen dat hunkert naar liefde van zijn ouders.
Criticus gaat niet weg
De meeste mensen weten vaak wel dat ze perfectionistisch zijn en barsten van de zelfkritiek, maar dat wil nog niet zeggen dat het je lukt om die zelfkritiek te verminderen. Probleem van de innerlijke criticus is dat hij ALTIJD kritiek heeft, ongeacht hoe goed je bent, het kan altijd beter. De innerlijke criticus gaat niet weg, je kunt alleen zorgen dat je zelf de regie neemt en de criticus alleen roept als je echt behoefte hebt aan zelfkritiek. Het boek van Hal en Sidra Stone kan je daar prima bij helpen. Ze laten je in gesprek gaan met je innerlijke criticus zodat je die beter leert kennen. En zodat je je geluk niet langer laat afhangen van een niet te bereiken perfectionisme. De ondertitel: maak van je vijand een bondgenoot met de Voice Dialogue methode