Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: ‘Je moet wachten op de Ware, en je moet jezelf pas geven als je diegene bent tegengekomen.’ Nou, dat leek me wel heel spannend en bijzonder.
Want hoe zag die Ware er dan uit? Bestond hij al? Waar woonde hij? En wanneer zou ik hem dan ontmoeten? Met als gevolg dat ik toen ik op m’n 13e (!) mijn eerste vriendje ‘kreeg’, ik me angstvallig aan hem vastklampte en ervan overtuigd was dat we na de eerste zoen ons hele leven samen zouden blijven. Want ik was immers verliefd, hij was ook verliefd dus zou dit vast en zeker de Ware zijn!
Gezoend
Toen ik na een tijdje radiostilte van zijn kant er nog steeds stellig van overtuigd was dat het ‘aan’ was, vertelde een vriendin mij heel voorzichtig dat zij met HEM, MIJN Ware, gezoend had op de kermis. Je begrijpt dat mijn wereld volledig instortte. Hoe kon dat nu? Nog erger: ik moest weer verder gaan zoeken naar een nieuwe Ware. Want ergens zou hij toch rond moeten lopen…
Harten
Na vele harten gebroken te hebben en zelf ook te weten hoeveel pijn zo’n breuk doet, was ik eruit: Dé Ware bestaat niet! Of geredeneerd vanuit het glas is half vol: er zijn misschien wel dertig Waren, waar ik gelukkig mee zou kunnen worden.
Hart
Mijn devies: volg je hart en hou van jezelf. Er komt zeker iemand op je pad waarmee jij dolgraag oud wilt worden!
Corina Blommendaal, Tekstwijs, schrijft o.a. voor Liefde Enzo