Ik hoor het mijn moeder nog zeggen: ‘Je moet wachten op de Ware, en je moet jezelf pas geven als je diegene bent tegengekomen.’ Nou, dat leek me wel heel spannend en bijzonder.
Want hoe zag die Ware er dan uit? Bestond hij al? Waar woonde hij? En wanneer zou ik hem dan ontmoeten? Met als gevolg dat ik toen ik op m’n 13e (!) mijn eerste vriendje ‘kreeg’, ik me angstvallig aan hem vastklampte en ervan overtuigd was dat we na de eerste zoen ons hele leven samen zouden blijven. Want ik was immers verliefd, hij was ook verliefd dus zou dit vast en zeker de Ware zijn!
Gezoend
Toen ik na een tijdje radiostilte van zijn kant er nog steeds stellig van overtuigd was dat het ‘aan’ was, vertelde een vriendin mij heel voorzichtig dat zij met HEM, MIJN Ware, gezoend had op de kermis. Je begrijpt dat mijn wereld volledig instortte. Hoe kon dat nu? Nog erger: ik moest weer verder gaan zoeken naar een nieuwe Ware. Want ergens zou hij toch rond moeten lopen…
Harten
Na vele harten gebroken te hebben en zelf ook te weten hoeveel pijn zo’n breuk doet, was ik eruit: Dé Ware bestaat niet! Of geredeneerd vanuit het glas is half vol: er zijn misschien wel dertig Waren, waar ik gelukkig mee zou kunnen worden.
Hart
Mijn devies: volg je hart en hou van jezelf. Er komt zeker iemand op je pad waarmee jij dolgraag oud wilt worden!
Corina Blommendaal, Tekstwijs, schrijft o.a. voor Liefde Enzo
De Ware bestaat gelukkig wel.
In mijn zielsverlangen en in dat van vele anderen, zo hoor ik van hen, ligt het verlangen en het innerlijk weten van de Ware partner. Een eeuwige verbintenis. Dat we hier in deze driedimensionale werkelijkheid teleurgesteld kunnen raken in relaties komt doordat we niet alleen een ware persoonlijkheid maar ook een schijnpersoonlijkheid hebben. Dat doet aan de realiteit van ons zielsverlangen niets af.
Bij een bewolkte hemel kun je de zon wellicht niet ervaren, maar dat betekent nog niet dat de zon niet bestaat.
Hoi Corina, gisteren zag ik op twitter een ‘tip van de sluier’ van je column. Sorry, had toen een deadline én geen tijd om je column te lezen. Nu rustig de tijd genomen. Allereerst moest ik denken aan een liedje dat mijn moeder vaak zong: “Nee nee nee hij mag je nog niet kussen. Nee nee nee daaraan doe ik niet mee. Moeder heeft gezegd, wees verstandig kind kus geen enkele man voordat je de allerbeste vindt.”
Tuurlijk heb ik gezoend met mannen die niet de ware waren. En wellicht ook niet het allerbeste tijdens het kussen. Maar al vrij jong leerde ik de ware kennen. Niet de prins op het witte paard. Who cares: ik ben niet de princes op het witte paard. Af en toe een kink in de kabel vind ik geen probleem. Soms helpt praten, soms laat je elkaar even met rust. En dit is vreselijk cliché, zolang je op elkaar kunt bouwen en kritiek van de ander kunt hebben, dan ben je een eind op weg naar de meest ideale relatie. Met jezelf en de ander of met de ander en jezelf.
Silvia de Haan
Leuk, De Ware Liefde, een mooi onderwerp! Bijna elke film draait om de zoektocht naar de Ware Liefde.
Maar wat is het? Liefde heeft vele gezichten; romantiek, verliefdheid, seks, verzorging, extase, diepe vriendschap, gehechtheid, vrijheid, emotionele verbondenheid, verlangen, koestering, etc. De één heeft behoefte aan een heftige relatie met pieken en dalen, aan spanning. De ander wil juist rust, vertrouwen of gemoedelijkheid.
En in de loop van de tijd kunnen je behoeften veranderen, in hoeverre verandert dat je opvattingen over De Ware?
Ik denk dat mensen er goed aan doen om te onderzoeken wat hun drijfveer in het leven is, om te zien of dat matched met de drijfveer van hun geliefde. Scheelt al veel leed.
Voor mij betekent de Ware: degene waarmee je een diepe zielsverbondenheid mee hebt, nee, nog meer dan dat:
een versmelting. De Onvoorwaardelijke Liefde. Het is fantastisch als je De Ware tegenkomt, maar dan bestaat er nog zoiets als TIMING.
Kom je jouw Ware Liefde tegen op het juiste moment in jouw/zijn/haar leven?
Het blíjft een mooi onderwerp….
En toen begon je een circus!
Met tenten, alles er op en er aan!! Publiek dat je koestert.