Vrouwen zorgen vaak voor mannen. Voor hun gevoelsleven, hun sociale leven, hun natje en hun droogje. Mannen vinden het in eerste instantie vaak wel makkelijk als vrouwen dat doen. Op den duur haalt het wel de gelijkwaardigheid én de man/vrouw dynamiek uit de relatie als mannen niet evenveel voor vrouwen zorgen.
Mannen staan er in mijn praktijk vaak van te kijken hoeveel beter ze zich voelen als ze de verantwoordelijkheid voor hun (gevoels)leven die ze uit handen hebben gegeven aan hun partner, weer zelf in handen hebben/nemen.
Voor vrouwen komt dan pas het moment dat ze zich op zichzelf kunnen richten en echt open kunnen komen te staan om te ontvangen.
Oorsprong
Gek genoeg vindt het gedrag van beiden vaak de oorsprong in ‘parentificatie’. Als kind waren zij ‘van hun plek’. Ze moesten emotioneel of fysiek voor hun ouders zorgen. En verloren contact met wat ze in die relatie met hun ouders zelf nodig hadden. Jongetjes staan daarbij opvallend vaak op de plek van hun vader. Het meisje krijgt vaak de onvervulde verlangens die de moeder ten opzichte van haar eigen moeder had, op zich geprojecteerd.
Er zijn meer factoren die de ingewikkelde, verstoorde dynamiek tussen mannen en vrouwen in stand houden en versterken.
Uitdaging van deze tijd
Ik zie het als de mogelijkheid en uitdaging van deze tijd om gelijkwaardige relaties vorm te geven. We hebben de methodieken om oude shit op te ruimen. We hebben de diepe wens om elkaar echt lief te hebben en op een nieuwe manier met elkaar samen te leven. Waarin veel meer vrijheid is. We hebben de kracht om de houvast in onszelf te vinden. Die hoeven we niet langer te ontlenen aan maatschappelijke en sociale regeltjes van hoe een man zich zou moeten gedragen en hoe een vrouw.
Elkaar ontmoeten
Dat vrouwen ongeduldig zijn met mannen in deze, komt natuurlijk ook doordat veel vrouwen al tientallen jaren bezig zijn met persoonlijke groei en er naar snakken om mannen hierin te ontmoeten.
Bevrijding uit patronen
Dit is duidelijk het moment dat mannen ook hun deel van de bevrijding uit beknellende patronen oppakken. Daar hoort het ontdekken van hun volledige emotionele pallet bij. En ook een nieuwe visie op hun eigen rol als man in relaties. Vanuit zichzelf. Vanuit ‘emotionele volwassenheid’ en de wens tot gelijkwaardigheid.
Inhaalslag van vrouwen
Dat vrouwen langer bezig zijn, wil niet zeggen dat zij uitontwikkeld zijn. Bij vrouwen hoort bij de bevrijding uit oude rollen dat ze hun eigen talenten gaan ontwikkelen en vormgeven in de buitenwereld. Daarin zijn hebben vrouwen echt een enorme inhaalslag gemaakt in de laatste vijftig jaar.
Dat wil nog niet zeggen dat vrouwen klaar zijn voor gelijkwaardige relaties.
Op zichzelf richten in plaats van op de ander
Hun ontwikkelgebied ligt nu in emotioneel meer op zichzelf gericht raken. Vrouwen leiden de focus af van zichzelf door zich te richten op anderen, door anderen te verzorgen en te zorgen dat het goed met anderen gaat. Door zich overal tegenaan te bemoeien, behalve met zichzelf en wat zij nodig hebben. Dat vraagt nu hun aandacht.
Daarnaast hebben vrouwen door de emancipatie besloten: “Als jullie mannen ons niet geven wat wij nodig hebben, zorgen we wel dat wij jullie niet meer nodig hebben.” Die houding heeft vrouwen ‘overzelfstandig’ gemaakt, ook als ze in een relatie zijn, doen ze zoveel mogelijk zelf. Ze houden alle ballen in de lucht, vertrouwen er niet meer op dat mannen wat aan hen zullen geven. Ze kunnen ook maar slecht ontvangen of meebewegen met wat de man wil omdat ze alles onder controle proberen te houden.
Gecombineerd met het feit dat vrouwen wel veel geven, haalt dat natuurlijk iedere gelijkwaardigheid weg. Als je vooral kunt geven en slecht kunt ontvangen, raakt een relatie uit balans. Daarom is er aan de kant van vrouwen ook nog genoeg te doen.
Emotioneel werk
Mannen en vrouwen hebben dus beiden ‘emotioneel werk’ te doen voor relaties echt gelijkwaardig worden en er een balans is tussen geven en nemen.
Voor vrouwen die meer hun plek willen innemen, organiseer ik op 11 mei een dag Heel je moederlijn.