Wat gebeurt er eigenlijk met mensen als kind geen emotionele zorg en koestering van hun ouders kregen en emotioneel voor hun ouders zijn gaan zorgen? Die hun ouders uit de wind houden en geen beroep meer op hen doen voor steun en raad?
Dat worden mensen die de belangen van anderen altijd voor hun eigen belangen laten gaan. Die hun eigen verlangens en wensen zien als egoïstisch. En dus weinig rekening houden met zichzelf. Die anderen pleasen.
Als je zelf al geen rekening houdt met jezelf, wordt dat voor anderen totaal onmogelijk. Ze kunnen niet raden wat jij nodig hebt als je dat zelf niet eens weet. Jij zult daar echt zelf informatie over moeten geven.
Dus zal je de Gezonde Egoïst moeten leren kennen. Dat deel van jezelf dat echt durft te kijken naar je eigen verlangens.
Bij sommige mensen wordt de Gezonde Egoïst pas wakker nadat ze innerlijk kindwerk hebben gedaan en ontdekt hebben dat ze als heel jong kind alleen bij hun ouders konden overleven als ze zich op de behoeften van de volwassenen richtten in plaats van op hun eigen behoeften.
Tijdens een Opstellingendag herstel ik met mensen die hier tegenaan lopen, hun vermogen om uit te reiken. Om nodig te hebben. Om te vragen. En het vermogen om te dragen wat er niet was. Heel langzaam komt er dan ook contact met de Gezonde Egoïst. Dat doe ik met opstellingen op tafel met behulp van poppetjes.