Het heeft even geduurd voor Titi Zaadnoordijk met een nieuwe bundel kwam. En als je Het jaar van de getrouwde man leest, begrijp je waarom: Zaadnoordijk kreeg twee dochters en beleefde dat in alle hevigheid. Ze schrijft over de schoonheid van zwangerschap en kinderen krijgen en even onverbloemd over de ongewenste kanten van het moederschap. Daarnaast worstelde zij met haar liefde voor een getrouwde man. Het leest “als een roman in gedichten”.
Haar stijl is recht voor zijn raap, soms plat, maar juist daardoor ook zo helemaal raak. Zo heeft zij maar weinig woorden nodig om de ‘identiteitsverandering van ‘professional’ naar moeder te omschrijven op een manier die zo raak is dat je er stil van bent. Een metamorfose die bijna alle moeders zullen herkennen. Zo heb je een beroep en ben je een zelfstandige vrouw, het volgende moment is je identiteit beperkt tot ‘de moeder van’. Eigenlijk zouden alle moeders haar gedichten moeten lezen, om te weten dat zij niet de enigen zijn die van de roze wolk af zijn gevallen. Kinderen ruiken namelijk niet naar ambrozijn en af en toe zou je ze niet willen hebben. Titi laat zowel haar liefde voor haar kinderen als de moeite die het kost om ‘het goede te doen’.
kindje kreunt
weg vliegen
de woorden
ik ben
geen dichter
ik ben
haar moeder
Hunkeren
Ook over hunkeren, seksualiteit en lust doorbreekt Titi taboes. Ze komt er voor uit dat ze smacht naar versmelten. Dat ze graag een man in haar leven verwelkomt die haar laat ervaren wat overgave is. Met pijnlijke en vreugdevolle pareltjes vat zij het in haar poëzie samen.
Mijn kind streelt
mijn verlepte borst
Zij heeft mij lief
maar ik heb dorst
Lichtvoetig
Dat zij de getrouwde man niet kan krijgen en worstelt met haar eenzaamheid, Titi verwoordt het direct en herkenbaar. En zo gaat er in de bundel een deel van een vrouwenleven vol liefde, hartstocht en hunkering voorbij: van vervulde vruchtbaarheid naar menopauze. Haar eenvoudige, bijna kinderlijke illustraties geven de dichtbundel iets heel speels en gewoons. Ze maken de soms serieuze bundel lichtvoetig.
Wil jij wel mijn baken zijn?
dan wijs ik jou de weg
en ik zal naar je luisteren
hoor jij dan wat ik zeg?
Bestel Het jaar van de getrouwde man hier.
Titi Zaadnoordijk
Titi Zaadnoordijk (Alkmaar, 1960) studeerde biologie en deed de kunstacademie in Utrecht, richting vrije grafiek. Vanaf 1986 is zij professioneel beeldend kunstenares, dichteres en performer. Eerdere bundels zijn: Bea Braad gaat off-the-road (Fontein 1992), Wie is die kleine schijtebroek (Fontein 1995) en Verlangen is een broertje dood (Fontein 1995). Klik hier voor haar website.