De Christenunie stelt voor om relatietherapie terug te brengen onder de ziektenkostenverzekering. Dat is geen goed idee. Drie belangrijke redenen waarom dat niet werkt:
1. Relatietherapie is maar zelden effectief bij huwelijksproblemen. Er wordt gewerkt met verouderde methodieken die de daadwerkelijke problemen niet oplossen
2. Om huwelijkstherapie te laten slagen is groot committent en diepgaand ervaren belang van de partners noodzakelijk. Het weglaten van geld als financiele prikkel om zich in te spannen tijdens begeleiding, maakt dat mensen achteruit kunnen gaan zitten en de therapeut het werk kunnen laten doen. Zelf betalen maakt begeleiding effectiever. Mensen moeten ook zelf betalen voor hun advocaat en mediator en dat weerhoudt hen er absoluut niet van om die in te schakelen. De allerarmsten kunnen gecompenseerd worden door de gemeente.
3. Onze economie draait deels op de scheidingsindustrie. Duizenden advocaten, mediators en rechters verdienen er hun boterham aan. Huizenbouwers en verhuurders en woninginrichters bestaan ervan dat mensen zo vaak nieuwe huizen moeten inrichten. De economie heeft het op dit moment nodig dat mensen scheiden. De huidige scheidingscultuur waarin het normaal wordt gevonden dat mensen uit elkaar gaan, vormt mensen die denken dat ze beter iets nieuws kunnen beginnen dan kijken of het oude te repareren valt. Die cultuur moet veranderen.
Begeleiding bij relatieproblemen is toe aan meer effectieve en kortdurende hulp. Mensen hebben geen tijd om maanden bij een therapeut lopen in de hoop dat er iets tussen hen verandert. Ze willen snelle en adequate hulp waardoor er direct iets verandert. Dat voorkomt (v)echtscheidingen en ongewenst gedrag in relatie tot kinderen.