Er komen geregeld mensen in mijn praktijk die al jaren twijfelen of ze uit hun relatie zullen stappen of niet. Vaak zijn het vrouwen die een relatie hebben met een man met autistische of narcistische trekjes. Een enkele keer een man die twijfelt over het verbreken van een relatie met een vrouw met emotioneel onberekenbaar gedrag dat in de richting van borderline gaat.
Zeker als er kinderen zijn, kunnen slechte relaties extreem lang stand houden. Hoe komt het nu dat juist mensen in dergelijke moeilijke relaties zo lang blijven hangen? Het is een vraag waar verschillende antwoorden op mogelijk zijn. Ik zal zeven belangrijke redenen die ik tegenkom: gebrek aan zelfvertrouwen, versterkte hechting, uitputting, ziekelijk de ander voorop stellen, verslaving aan pijn, angst en ongeloof hieronder nader toelichten.
Versterkte hechting
De hechting aan iemand die onberekenbaar gedrag vertoont, is groter dan de hechting aan iemand die normaal gedrag vertoont. Dat is gebleken uit onderzoek met baby-aapjes en uit tests met volwassen proefpersonen. Als je altijd waardering, aandacht of liefde krijgt, blijf je zelfstandiger dan wanneer je het de ene keer wel krijgt en de andere keer niet. Hoe minder je van iemands gedrag op aan kunt, des te meer zal je je naar die ander richten. Hoe sterker je hechting, hoe moeilijker het is om de relatie te verbreken. Het is dus veel makkelijker om een matige of een saaie relatie te verbreken, dan een moeilijke relatie.
Verslaving aan pijn
Het klinkt bizar, maar je lichaam reageert op emotionele pijn door bepaalde peptides aan te maken. Je lichaam raakt aan die peptides verslaafd en roept telkens weer om nieuwe. Het is een hele kunst om jezelf uit de emotionele ‘rollercoaster’ te halen en je negatieve verslaving te stoppen. Het is dus geen masochisme, maar een fysiek probleem.
Angst
Als je weggaat bij een onberekenbare partner, kan hij/zij zich gevaarlijk gaan gedragen. Er zijn partners die dreigen met zelfmoord als je de relatie zou verbreken. Er zijn partners die jou het leven zuur zullen maken. Diefstal of vernieling van je bezittingen, stalking, geweld, je kinderen bij je weghouden zijn serieuze gevaren waar mensen die vertrekken bij een problematische partner mee te maken kunnen krijgen.
Ongeloof
Eigenlijk geloven we allemaal in het sprookje dat iedereen goed is, als er maar goed tegen hem/haar wordt gedaan. Dus als iemand totaal geen rekening houdt met jou of je telkens kwetst of pijn doet, ontken je liever dat er echt iets aan de hand is. Het kan gewoon niet dat een mens niet in staat is om liefde te geven. Of dat hij/zij zo gemeen is. Je wilt gewoon niet geloven dat iemand werkelijk op geen enkele manier rekening wil houden met jou, met jouw gevoelens en jouw verlangens. Telkens probeer je te bewijzen dat degene die jij uit hebt gekozen als jouw levenspartner wel degelijk een goed en fijn mens is. Je wilt het eenvoudigweg niet geloven dat iemand zo kan liegen en bedriegen, zo gemeen kan doen, of zo egocentrisch is.
Gebrek aan zelfvertrouwen
Als je lang omgaat met iemand met psychische/ psychiatrische problemen, heb je heel lang gegeven zonder daar op een gelijkwaardige manier voor terug te krijgen. Daar raakt je zelfvertrouwen door beschadigd. En laten we wel wezen, waarschijnlijk heb je deze partner ook (deels) uitgekozen omdat je diep weggestopt (net als bijna iedereen) een gebrek aan zelfvertrouwen hebt, waardoor je manipuleerbaar bent voor iemand die precies dat pijnpuntje weet te raken.
Ziekelijk de ander voorop stellen
Een deel van de mensen met een problematische partner vertoont zelf ook problematisch gedrag. Zij stellen op ziekelijke wijze altijd de ander voorop. Ze hebben te weinig binding met wat ze zelf belangrijk vinden en zelf willen. Als de ander gelukkig is, zijn zij ook gelukkig. Tragisch genoeg zijn problematische partners eenvoudigweg niet gelukkig te krijgen, in welke bochten je jezelf ook wringt. Vaak waren mensen met een moeilijke partner al in hun kindertijd in de verkeerde rol en hebben zij voor hun ouders gezorgd in plaats van hun ouders voor hen. In de verslavingszorg heet dat co-dependant gedrag.
Uitputting
Om weg te kunnen gaan , heb je energie nodig. Maar mensen met een moeilijke partner zijn meestal totaal uitgeput. Ze geven en ze geven maar. Ze proberen vol te houden. Hun emotionele wonden te helen om ze dan vervolgens weer te laten openrijten door hun partner.
Herkenning?
Herken je jezelf in (delen van) bovenstaand verhaal? Wil je onderzoeken of het klopt dat jij in een moeilijke relatie zit? In een individueel coachingsgesprek kunnen we kijken naar jouw situatie en hoe jij daar verandering in kunt aanbrengen. Loskomen uit zo’n relatie is namelijk wel degelijk mogelijk, net als herstel van je zelfvertrouwen. Ook de groep Liefdevol Leven kan ondersteuning bieden aan jouw groeiproces.
Kan ik wat voor je doen?
Als jij ondertussen denkt dat het niet vanzelf goed komt en je overweegt of je een steuntje in de rug kunt gebruiken, bel me tijdens kantoortijden op 06-33886581 om te onderzoeken wat ik voor je kan betekenen.
Ik ben inmiddels 7 jaar met een narcist (knipperlicht), die ook nog eens verslaafd is. Hij is de meest charmante authentieke inteligente rat die ik ken, wat tevens mijn zwak voor hem is. Ook vroeger zijn we 4 jaar samen geweest, loslaten kon ik hem nooit. Vraag me ook af of bij jullie allemaal ook het seksleven met de rat zo goed is. Hoe heftigere wij ruzie hebben gehad des te sprookjesachtiger en intenser ons (seks)leven is, wat er bij mij weer voor zorgt dat ik alles vergeet wat er aa destructie is voorgevallen en voor ik er zelf erg in heb ik mijn hart weer volledig geopend.
Hoe kan het dat vrouwen juist van deze mannen zo intens veel houden? Alsof we houden van afwijzing. Ik hou niet van softe mannen, dat geef ik toe. Ik hou ervan dat hij zich niets laat wijsmaken door een ander en erg eigenzinnig is. Maar van de allerliefste prins op het witte paard veranderd hij in een manipulatieve negatieve egoïst. Hij charmeert me totdat ik me weer helemaal aan hem overlever, alsof hij daar een kick van krijgt. Steeds opnieuw trap ik er weer in, ik begrijp mezelf niet meer. Hoe kan iemand zo lief zijn en zoveel van je houden (ik weet dat hij dit echt doet) en toch na een paar weken je een mes in je rug steken, uit contact gaan zonder een woord hierover te wisselen, allemaal boosheid op je af sturen. Ik was altijd zo krachtig en zag er goed uit, ik ben de afgelopen 7 jaar 15 jaar ouder geworden en durf/wil soms niet meer onder de mensen zijn omdat ik zoveel pijn voel in mijn lichaam en ziel. Ben veel onzekerder over wie ik ben. Ik kan niet loskomen van hem, het voelt soms haast alsof ik nog liever doodga.. al zou ik nooit die richting opgaan. Ik kan soms vooral de pijn niet langer verdragen. Het is om uitleg te geven aan de immense pijn. Mijn 2 kinderen zijn gelukkig niet van hem en wij hebben een goed leven met ons 3, ik hou hem het laatste jaar veelal gescheiden van mijn kinderen, een hele enkele keer zien zij hem. Toch voelen zij mijn steeds terugkerende verdriet, tuurlijk.. daar loop ik niet voor weg. Ik blijf maar bezig met zelfonderzoek om te vinden waar ik de fout inga.. Volgens hem ken ik mijn eigen psychische gestoordheid niet. Hij weet ook anderen zo subtiel om zijn vinger te winden, dat mensen in zijn omgeving denken dat ik het allemaal niet op een rij heb. Ze hebben geen idee hoe vals hij met mij omgaat, wat hij me allemaal beloofd en zegt zijn leven met mij te willen delen. Het is een tijd heel goed met mij gegaan toen ik er een punt achter had gezet. Toen kreeg ik weer contact met hem en kon hem goed op afstand houden, hij heeft letterlijk op zijn knieën voor me gezeten en gezegd dat hij in had gezien hoe hij me had behandeld al die jaren en dat hij me het allerbeste gunde en me dat wilde geven.. Ik was zo blij, dat hij eindelijk echt voor mij gekozen had.. Ondanks dat ik al zover gekomen was in het loslaatproces. Ik heb dat allemaal laten vallen en ben weer volledig voor onze relatie gaan staan, heb mensen weer moeten overtuigen dat hij dit keer echt veranderd was en zou stoppen met gebruiken ook.. Hij was zo oprecht. Dat is nu een aantal maanden geleden. Sindsdien is het weer een destructief patroon. Hij weet het altijd zo goed om te buigen dat ik echt fundamenteel ga twijfelen aan mezelf, aan wie ik ben en wat mijn intenties zijn. Het moet echt stoppen, ik weet alleen niet hoe. Ook na het schrijven van dit bericht zal ik weer van alles gaan bedenken hoe het toch nog goed zou kunnen komen tussen ons. Dat is ook echt wat ik het allerliefste wil. Maar hij kan het niet, hij kan niet gezond het leven en in een relatie staan. Ik weet dat ook zijn ex met heel veel pijn en moeite is losgekomen van hem, ik heb daar de naweeën nog van op mogen vangen. Toen was ik jaloers en snapte ik niet waarom ze hem niet gewoon losliet. Nu begrijp ik haar pas.. Het is een echte Hel, waarvan ik nooit meer helemaal genezen zal ben ik bang. 🙁
Het is vreemd, maar je raakt verslaafd aan negatieve prikkels. Ik hoor vaker dat het seksleven uitzonderlijk goed is. Het lijkt me verstandig als je een afspraak met me maakt om te onderzoeken hoe je een einde kunt maken aan jouw verslaving aan pijn en kunt kiezen voor een leven waarin je zelfvertrouwen gevoed wordt.
Hoi Isis,
Je beoordeeld het als ‘Houden van’ maar dat is het niet. Lees eens het boek van Robin Norwood, en er gaat een wereld voor je open en je kan loskomen van dit ‘verslaafde’gevoel… genezen dus. Het boek heet ‘als hij maar gelukkig is’. Elke week komen vrouwen bij elkaar over de hele wereld die los komen van dezelfde situatie. Daar hoor je hoe vrouwen veranderen. Kijk maar op norwoodgroep.nl
Succes!!
Hoi Isis,
Ik lees je verhaal en het zou zo door mezelf geschreven kunnen zijn. Ik zit ook al 7 jaar in een zelfde situatie met dezelfde gevoelens en heb dezelfde stadia doorlopen (loslaten, weer gelukkig met je leven zijn totdat hij weer contact opneemt en je al het opgebouwde langzaamaan weer kwijtraakt). Ik heb ook 2 kinderen (niet van hem) die hier indirect door lijden, hun moeder is steeds verdrietig, opgebrand enz. Rationeel weet ik dat ik enorm fout zit maar emotioneel kan ik nog niet helemaal loskomen. Het is alweer een tijdje geleden dat je dit bericht hebt geplaatst maar gezien de geschiedenis ga ik er vanuit dat je nog steeds in dezelfde situatie zit en wens ik je veel sterkte.
Omdat ik op dit moment aan mijn boek Eerste Hulp Bij Relatieongelukken werk, heb ik geen tijd om op de site te reageren. De reactiemogelijkheid is dus gesloten. Als je een afspraak wilt voor een coachingsgesprek, neem contact op via coaching@carolinefranssen.nl of 0345-785050