Er zijn geen officiële cijfers bekend, maar naar schatting 80.000 vaders en 16.000 moeders in Nederland zien (ongewenst) hun eigen kinderen niet meer.
Een groot maatschappelijk en sociaal probleem in Nederland, waarop eigenlijk nog geen echt antwoord is. Ouders die hun kinderen niet meer mogen zien, knokken voor omgangsrecht bij de rechtbank. Ouders die wel een omgangsregeling hebben, zien met lede ogen aan dat die niet wordt nagekomen. Na veel procederen krijgen ze soms toestemming om de sterke arm in te zetten om de omgangsregeling af te dwingen. Maar zien daar dan van af omdat het niet echt bevorderlijk is voor de relatie met je kind om met de politie aan te komen.
Twintig jaar geleden werd de Stichting Dwaze vaders opgericht om iets aan deze misstanden te doen, maar eigenlijk hebben zij maar weinig kunnen bereiken. Het aantal vechtscheidingen neemt almaar toe en daarmee het aantal kinderen dat één van hun ouders (meestal de vader) niet meer ziet. Op Facebook zijn er diverse groepen rond ouderverstoting ontstaan waar ouders elkaar steunen. Ondertussen is er zelfs een naam voor kinderen die hun ouder verstoten. P.A.S. het parental Alienation Syndrom. Het kind denkt echt dat het zelf de keuze maakt om de andere ouder niet meer te zien. Terwijl het feitelijk totaal geïndoctrineerd en geïdentificeerd is met de ouder die niet met de scheiding kan omgaan en de ex geen omgang met het het gezamenlijke kind gunt. PAS is te vergelijken met het Stockholm-syndroom, waarbij iemand die lange tijd gevangen wordt gehouden, zich gaat identificeren met de daders.
Het leed voor de verstoten ouder en voor de kinderen is niet te overzien. Het kind groeit op zonder tweede ouder. Kinderen ‘kiezen’ uiteraard voor de ouder die hen verzorgt. Het is vrijwel onmogelijk voor een kind om die loyaliteit te verbreken en er tegenin te gaan. De ouder waar het bij woont, spreekt immers kwaad over de andere ouder. Of het hele bestaan van de andere ouder wordt verzwegen. Ook kan de verzorgende ouder liegen dat de andere ouder het kind niet wil zien of zelfs valse aangifte doet bij de politie wegens wangedrag.
Jeugdzorg, Raad voor de kinderbescherming, advocaten en de rechterlijke macht zijn eigenlijk niet uitgerust om te doorzien wat er speelt in dergelijke vechtscheidingen. Iemand die uitstekend liegt, wordt vaak meer geloofd dan degene die de waarheid spreekt.
Machteloos
Ouders die hun kinderen niet meer zien, voelen zich machteloos. Woede en verdriet strijden om een plek. Van de buitenwereld krijgen ze vaak niet de steun die ze nodig hebben. Het kan je goed doen als je een coach aan je zijde hebt die je helpt om met deze complexe situatie om te gaan. Vaak is een werkgever bereid om te betalen voor coaching als dat er voor zorgt dat jij op je werk kunt blijven functioneren in deze moeilijke situatie. Bel me op 06-33886581 dan kunnen we overleggen.