PIJNVERMIJDING IS GEEN GOEDE STRATEGIE IN EEN MOEILIJKE RELATIE
Als je partner dingen doet die jou vreselijk kwetsen, bestaat de kans dat je -om te vermijden om de pijn te voelen- gaat proberen om zijn /haar gedrag te verklaren.
Je vertrekt uit je lijf naar je hoofd en blijft daar in kringetjes ronddraaien. Je probeert te snappen wat er gebeurt. Je houdt je bezig met het vinden van verklaringen voor het gedrag van de ander. Je zoekt hardnekkig door naar de oorzaken.
Doordat je niet VOELT wat er met jou gebeurt, reageer je niet adequaat en zet je jouw leven eigenlijk op de pauzestand.
Dat kan gebeuren als je partner gewelddadig is, als hij/zij je bedriegt of als hij/zij plotseling vertrekt.
De aanvaarding van de werkelijkheid wordt dus uitgesteld omdat de werkelijkheid te pijnlijk is.
Soms krijg ik zo iemand aan de telefoon. Die wil dan eigenlijk van mij als coach dat ik hem of haar help om de partner te begrijpen. Dan benoem ik de werkelijkheid die ze proberen te ontvluchten. Dat wordt me niet altijd in dank afgenomen. “Zo komen we niet verder” krijg ik dan te horen.
Klopt: als je in je hoofd wilt blijven en alleen begeleiding zoekt om de ander te begrijpen, ben ik niet de juiste coach.
Als je wel bij me komt, zal ik je helpen om te stoppen met je pogingen om de ander te begrijpen. Want je verliest enkel energie als je het onbegrijpelijke probeert te begrijpen. En je wint aan levenskracht als je durft te voelen hoe pijnlijk de werkelijkheid is. Ik hou je hand dan wel even vast. Zodat je de werkelijkheid in de lelijke bek durft te kijken. Want pas dan kan je voorbij de pijn komen. Pas dan kan je jezelf weer centraal stellen.