Deze week behandel ik in de #relatievraag een vraag die ik vaker hoor van vrouwen boven de veertig: “Stel ik te hoge eisen bij het daten? Moet ik mijn eisen misschien verlagen?
Vraag
“Ik ben aan het daten en ik wil een man, die mij niet nodig heeft. Goed voor zichzelf zorgt en snapt dat ie zijn best voor mij moet doen. Als ik dat zeg, is steevast het antwoord van mijn vriendinnen: ‘Leg je er bij neer. Je zult een man echt moeten opvoeden.’ Ik denk dan echt: als je 40+ bent als man en je moet nog steeds opgevoed worden? Dan hoeft het niet van mij. Kom op zeg. Toch? Maar die leuke mannen, die het snappen, die zijn wel schaars als je ouder wordt.
Ik heb toch een ontwikkeling meegemaakt en aan mezelf gewerkt. Stel ik dan te hoge eisen als ik dat ook zoek in een partner? Ik wil dat een man trots op me is en me uitdaagt en dat andersom ook van mij wil. Dat je lol hebt en deelt. Dat je je kwetsbare kant durft te laten zien en dat hij initiatieven neemt om mij te veroveren. En niet al na 1 date zegt: ‘Zooo, wat had je voor ons bedacht?’ Ik wil een man op wie ik af en toe kan leunen. Zodat ik niet alles altijd in mijn eentje hoef te doen. Die dus wil onderzoeken wie ik ben en wat ik nodig heb. En dat dan graag geeft aan mij. Een man die zich kwetsbaar durft op te stellen en die je draagt als een gelijkwaardige partner. Die mij dus niet ziet als een moeder of als zijn bediende. En dat is natuurlijk aan mij om dat te laten zien. Ik ben mijn hele leven lang gewend dat ik het allemaal alleen moet doen. Dus die man moet mij leren, dat ik het over kan laten aan hem (denk ik).Stel ik dan te hoge eisen of moet ik die partner dan toch kneden, of opvoeden?”
Antwoord
Aan je vraag is te zien dat je een enorme ontwikkeling hebt doorgemaakt. Dat je weet wat je nodig hebt. Dat je begrijpt waar je naar op zoek bent in een man. Dat je hunkert naar een gelijkwaardige relatie. Dat je weet dat dat het enige is wat voor jou gaat werken. Mijn complimenten voor deze ontwikkeling.
Volledig nieuw
Wat ik ook lees uit je verhaal, is dat je het altijd alleen hebt gedaan. Je bent daar dus volledig op ingesteld en je straalt waarschijnlijk ook uit dat je geen man nodig hebt. Juist daardoor trek je nu als je aan het daten bent mannen aan die jou nodig hebben en zich helemaal niet gelijkwaardig opstellen.
Het probleem is namelijk dat je met je hoofd wel weet wat je wilt, maar dat je energetisch nog vast zit in je oude patronen van denken, voelen en handelen. Je verhaal laat mij zien dat je vrij slecht bent in ontvangen. En dat wat je graag wilt meemaken in een relatie: gelijkwaardigheid, kunnen leunen op je partner volledig nieuw voor je is.
Hoofd en hart
De sleutel van het antwoord zit in de laatste zin: dat je denkt dat je een man nodig hebt om jou dat te leren. Dat laat zien dat je er zelf nog niet bent. Je moet het nog leren. Dat betekent dat je nu nog niet uitstraalt dat je bereid en in staat bent om op een man te leunen. Je bent dus halverwege de transitie. En trekt nog mannen aan die resoneren op je oude patronen.
En dat je waarschijnlijk nog een extra stukje huiswerk te maken hebt om jezelf werkelijk te openen. Je hoofd weet welke kant het uit wil, maar je hart zit nog vast in oude patronen.
Man opvoeden
Dat je vriendinnen zeggen dat je een man altijd moet opvoeden, is precies waarom zij niet in gelijkwaardige relaties zitten. Als je je nieuwe partner gaat ‘opvoeden’ betekent dat namelijk dat je boven hem gaan staan en hem gaat zeggen wat hij zou moeten doen of niet. Dan maak je de relatie onmiddellijk ongelijkwaardig. Je gedraagt je als een moeder. Je partner wordt een kind. Hoeft niet meer zelf na te denken over de relatie, daar geen eigen verantwoordelijkheid voor te dragen. Dus als jij een gelijkwaardige relatie wilt, moet je daar absoluut niet aan beginnen.
Niet klakkeloos accepteren
Natuurlijk bedoel ik daar niet mee dat je je partner en zijn gedrag altijd ‘volledig moet accepteren’. Je moet elkaar in een relatie altijd een beetje opvoeden. Klakkeloos alles maar goed vinden, maakt dat je niet meer voelt wat het gedrag van de ander met je doet. Dat je uit contact gaat en jezelf weg gaat cijferen of afstand neemt. Juist je partner moet je feedback geven op jouw gedrag. Dat is een wederzijds commitment dat je maakt. Dat je aanspreekbaar bent op wat je doet en nalaat.
Hoge eisen
Mijn voorstel is dat je de hoge eisen houdt. Alleen door werkelijk te voelen wat je nodig hebt, kun je ervaren of een relatie jou inderdaad voedt. Ondertussen lijkt het me een goed idee om het nog verder naar jezelf toe te vertalen. Als jij die hoge eisen stelt aan een relatie, wat is er dan nog in jou nodig? Waar zit jij nog vast in oude patronen? Welke dingen heb jij in jezelf te ontwikkelen?
Een stapje verder
Dan maak jij dus de keuze om de transitie nog een stapje verder te zetten. Dus dat betekent dat je verder gaat met je huiswerk maken. Ik zie en aantal stappen die je kunt zetten.
- van overzelfstandigheid / valse autonomie naar uitreiken
- van zelfstandigheid naar ontvankelijkheid
- van de lasten van anderen dragen naar alleen je eigen lasten dragen
Overzelfstandigheid
Overzelfstandigheid van vrouwen is een probleem dat ik heel vaak zie in mijn praktijk. Het vraagt een zorgvuldig onderzoek naar de oorsprong van die zelfstandigheid en het leren kennen van de behoeften en verlangens die je ermee hebt weggedrukt. Als je die verlangens weer kunt toelaten, ontmoet je oude pijn en herstelt je vermogen om uit te reiken. Voor dat soort processen bied ik de bedding. Zie voor meer informatie hier.
Ontvankelijkheid
Pas dan krijg je als vrouw weer toegang tot je ontvankelijkheid. Waarschijnlijk heb je ook wat systemisch werk (familieopstellingen) nodig om je eigen plek in je systeem van herkomst in te nemen. Want een over-zelfstandige vrouw heeft als kind niet van haar ouders gekregen wat zij nodig had en is waarschijnlijk meer voor hen gaan zorgen dan dat zij als kind door haar ouders werd verzorgd.
Eigen verantwoordelijkheid
Door die stappen zal je ook gevoelsmatig vanzelf terecht komen bij je eigen verantwoordelijkheid en je eigen grenzen. Je zult ze met meer gemak kunnen aangeven. Doordat je als volwassene gaat herkennen wanneer je in oude kind-gevoelens schiet en leert hoe je dan op jezelf kunt reageren, wordt jouw aantrekkelijkheid voor de man die je zoekt groter.
Je zult nog beter voelen wat je zelf nodig hebt en er om kunnen vragen. Zonder dat je meteen in oude wanhopige kind-gevoelens terecht komt als je niet krijgt wat je vraagt. Dat maakt je een aantrekkelijke vrouw voor een man die emotioneel ook zelf zijn broek kan ophouden en jou kan geven wat jij nodig hebt.
Daten
Daarnaast kan het zijn dat je houding tijdens het daten wat verbetering behoeft. Als je een date bij de eerste ontmoeting al volledig langs je meetlat gaat leggen, is dat een garantie voor een mislukte date. Richt je op het hier en nu: is het nu leuk met deze man. Zo ja, laat hem dat dan weten en geef hem de ruimte om een voorstel te doen voor een nieuwe afspraak. Zie voor meer datingtips het blog Hard to get spelen, heeft zin.
Geduld
Helaas is het niet gezegd dat je snel een gelijkwaardige partner zult ontmoeten als je (nog) verder bent in je transitie. Er is statistisch een overschot aan hoog opgeleide, bewuste vrouwen boven de veertig. (En een overschot aan laag opgeleide mannen.) Dus het zegt niets over jou als die man zich niet meteen aandient. Het vraagt in ieder geval veel geduld.
Single APK
Wil je onderzoeken of je inderdaad te hoge eisen stelt bij het daten? Onderzoeken of jij je meer open kunt stellen voor een partner die bij je past? Ik kan je helpen om stappen te zetten als je een afspraak maakt voor een Single APK.