Eigenlijk is het voorspelbaar. Bijna alle belangrijke relatieproblemen zijn te herleiden tot de relatie met je vader en je moeder. Wat je daar kreeg (aan liefde, aandacht en kritiek) en niet kreeg (aan veiligheid, bescherming, liefde, bevestiging, koestering) is bepalend voor de rest van je leven.
Als baby en als jong kind heb je de liefde, steun en verzorging van je ouders nodig. En je doet er ALLES aan om dat te krijgen. Zonder eten zou je dood gaan. De liefde van je ouders is een levensvoorwaarde, een levensnoodzaak. En in de eerste drie, vier jaar van je leven, nog voordat je kunt praten, denken en redeneren, reageer je instinctief op je vader en moeder. Je doet en laat precies dat waarvan jij verwacht dat het je de meeste kans geeft op liefde en aandacht van je ouders. En je doet en laat de dingen die de minste kans geven op afkeuring, om verlaten te worden en om klappen te krijgen.
Overleefpatronen: pleasen en terugtrekken
De patronen in je houding, gedachten en gedrag ontwikkel je IN REACTIE op je ouders. Dat zijn je overleefpatronen. Bijvoorbeeld pleasen (omdat je het meeste voor elkaar krijgt als je aardig doet) of je afsluiten (omdat ze zich dan het minste met je bemoeien, je het minst geclaimd kan worden). Ook doen alsof je alles alleen kunt en niemand nodig hebt, is een krachtig overleefpatroon. Rationaliseren en verklaren, dus steeds in je hoofd gaan zitten, zijn ook sterke overleefpatronen.
Resoneren met onze moeder
Een deel van de basispatronen ontwikkelen we om met onze moeder om te kunnen gaan. Vaak zijn die patronen dieper ingesleten en op een minder bewust niveau, omdat we in onze vroege jeugd de meeste tijd met onze moeder doorbrengen. Om te beginnen hebben we in haar buik gezeten en daar mee-geresoneerd op al haar gevoelens. Door die symbiotische relatie met onze moeder, duurt het even voor we een onderscheid kunnen maken tussen onze eigen gevoelens en die van onze moeder. Daar komt bij dat in de meeste gezinnen de moeder de eerste jaren het leeuwendeel van de zorg op zich neemt. Je bent dus over een langere periode van tijd volkomen afhankelijk van haar vermogen om in te spelen op jouw behoeften, haar vermogen om met jouw gevoelens om te gaan, haar vermogen om zich dienstbaar op te stellen aan jou, haar vermogen om op een respectvolle manier grenzen aan te geven.
De rol van je vader
Een deel van die patronen ontwikkelen we om met onze vader om te kunnen gaan. Vaak betekent dat leren omgaan met het gemis, met de afwezigheid van een vader die ons steunde, knuffelde, ons zag staan. Vaak reageren vaders maar weinig op emotionele behoeften en geven ze allen aandacht aan een kind als het wat presteert. Als je heel erg veel werkt, workaholic bent, kan het zijn dat je eigenlijk op zoek bent naar de liefde en goedkeuring van je vader.
Je vader heeft nog een andere rol: steunpilaar zijn van je moeder. Zij is beter in staat haar rol vorm te geven, als je vader achter haar staat en haar steunt. Neemt je vader zijn rol als vader en echtgenoot niet of maar beperkt op zich, dan zal je moeder uitputtingsverschijnselen gaan vertonen waar jij dan als kind extra last van krijgt.
Je besluit dat jij je moeder en vader niet (meer) nodig hebt
In het proces van verzorgen opvoeden kan makkelijk iets verkeerd gaan. Eigenlijk krijgen alle kinderen op een bepaald moment NIET wat ze nodig hebben van hun moeder en vader. Of hun moeder of vader doet een (niet kloppend) beroep op het kind. In reactie daarop besluit een kind (soms onbewust en soms bewust) dat het de ouders niet meer nodig heeft. Een kind stopt dan met uitreiken en denkt dat ze het allemaal zelf moet doen. Het onderdrukt haar behoefte aan ontvangen van haar moeder en vader, wordt emotioneel zelfstandig en gaat voor moeder/vader zorgen (alleen al door haar ‘niet meer nodig te hebben’). Er ontstaat een ‘opgeblazen deel’ van de persoonlijkheid dat alles alleen kan en niemand nodig heeft.
Zwakheid is verboden
Dat opgeblazen deel van de persoonlijkheid stuurt alles wat ervaren wordt als ‘zwak’ of ‘behoeftig’ naar de achtergrond. Als je vervolgens een liefdesrelatie met iemand aangaat, kun je je niet meer openstellen voor wat de ander te geven heeft. Je zit wat het ontvangen betreft op slot. Je hebt de band met je ouders afgesloten en kunt je niet meer laten voeden door anderen.
Gevolgen voor je relatie
Dat heeft gevolgen voor je relatie. Waarschijnlijk is er minder intimiteit dan je zou willen. Heeft je partner vaak kritiek op je. Heb je het gevoel dat je het in zijn of haar ogen niet goed kan doen, hoe erg je ook je best doet. Voel je je afgewezen. In je intiemste relatie heb je het meeste last van je bagage. Als je daar niet mee aan de slag gaat, put je je jezelf, je partner en je relatie op den duur uit. Het is heel jammer als je problemen in je relatie meteen zien als falen. Het is juist een signaal dat je op onderzoek uit moet, dat je de blik op jezelf moet werpen. Draagt wat ik doe nog bij aan wat we samen hebben?
Hopen helpt niet
Doordat je in een relatie vaak precies op elkaars zere tenen staat, worden problemen al snel hardnekkig en gaan niet vanzelf over. Ook al hoop je daar natuurlijk wel op. Hoop jij dat je partner tevredener wordt en aardiger tegen je gaat doen. Dat jullie kunnen praten zonder ruzie te krijgen en het weer leuk vinden om met elkaar te vrijen. Met andere mensen dan met je partner heb je best leuk contact, dus je vermoed dat het toch echt aan de ander ligt.
Het grappige is: dat denkt je partner ook! Die denkt ook dat jij de oorzaak bent van de problemen tussen jullie. Want ook jouw partner heeft alleen met jou dergelijke problemen!
Waarschijnlijk hoopt je partner net als jij dat het vanzelf weer over gaat. En probeert zich wat meer te richten op dingen buiten de relatie. Vriendschappen, sporten of extra hard werken bijvoorbeeld, in de hoop dat de bui voorbij trekt. Helaas is het leven geen sprookje en komt er geen fee met een toverstaf voorbij die de problemen die tussen jullie spelen op gaat lossen.
Partners versterken juist de problemen
Omdat jullie vast zitten in zichzelf herhalende patronen van denken en voelen, is het vrij zeker dat je er juist niet samen met je partner uitkomt. Jullie doen namelijk dingen met elkaar die het probleem versterken. Je denkt dat het helpt als je kritiek geeft op je partner, maar je partner voelt zich alleen maar meer afgewezen en trekt zich nog verder terug. Zo lang je naar je partner blijft kijken, ga je de oplossingen niet zien.
Ontdek jouw bijdrage aan de oplossing
De enige manier om er echt wat aan te doen, is in de spiegel kijken. Te kijken naar jouw eigen aandeel. Naar jouw gevoelens, gedachten en gedrag. Helder (en zonder jezelf verwijten te maken) te onderzoeken wat jouw eigen bijdrage aan de problemen is. Want alleen zo kun je ontdekken wat jouw bijdrage aan de oplossing kan zijn.
Spiegel
Tijdens de opstellingendag relaties en intimiteit ga je in de spiegel kijken naar je eigen gedrag en wat daar onder zit. Je gaat in jezelf oplossingen vinden die echt werken. Jij gaat het heft in handen nemen, zodat jouw relatie weer leuk en gezellig wordt en jullie weer met elkaar vrijen. Of je ontdekt deze dag dat het beter is om je voor te gaan bereiden op het einde van je relatie.
Individuele sessie
We komen samen in een kleine groep van maximaal vijf mensen. Je krijgt die dag een individuele sessie, waarin we met (familie)opstellingen op tafel tot de kern van de vraag komen. We kijken op meerdere lagen naar jouw gedachten, gevoelens en gedrag. Daardoor krijg je toegang tot de delen in je persoonlijkheid die bij gaan dragen aan de oplossing.
Voordelen van een groep
Je groepsgenoten kijken toe bij jouw sessie en jij bent toeschouwer bij hun sessies. Vaak maken mensen aantekeningen voor elkaar, zodat je na afloop belangrijke dingen nog even terug kunt lezen. Ook maak je foto’s van de opstellingen, zodat je thuis terug kunt halen wat je geleerd hebt. Je zult dingen herkennen in de sessies van anderen. Het kijken naar hun leerproces zal jou raken en veranderen. Er is ruimte om te praten over wat je beleeft en herkent en ook ruimte om na je eigen sessie even een ommetje te maken om alles te laten bezinken.
Tussen de middag gaan we samen lunchen in een van de leuke restaurantje in het centrum van Culemborg.
Oude shit opruimen
Tijdens de dag, ga jij ervaren wat jou in de weg staat om je plek als partner volledig in te nemen. Je ruimt je eigen ‘oude shit’ op. Je gaat zien hoe jij eraan kunt bijdragen dat jouw relatie weer lekker loopt en je weer dichter bij elkaar komt.
Begeleiding
Mannen en vrouwen helpen om weer lol, intimiteit en seks in hun relatie te brengen, dat is mijn missie. Mijn aanpak is rechtstreeks, haarfijn naar de kern. Ik gebruik (aspecten uit) familieopstellingen om je in beweging te brengen. Ik leer je om kwaliteiten in jezelf aan te spreken die jouw plezier in je relatie en je liefdesgeluk ten goede komen. Resultaat gegarandeerd.
De opstellingendag is ook geschikt als je vragen hebt over het mislopen van een oude relatie of het vinden van een nieuwe partner.
Ervaringen van deelnemers:
De workshop is een voltreffer. Caroline weet heel snel een hele prettige, veilige en vertrouwde sfeer te scheppen. Hierdoor komen de deelnemers zonder remmingen vrij. Ze weet echt, geniaal gewoon, heel snel de spijker op zijn kop te slaan. Voor mij een zeer geslaagde, effectieve dag. Waar al mijn leervragen aan bod kwamen. En waar wij mannen vriendschap met elkaar sloten alsof wij elkaar al jaren kennen. Grandioos!
Dirk Klok (55)
De workshop heb ik als heel prettig ervaren. Het heeft me nieuwe inzichten gegeven waarmee verder kan. Caroline lukt het met haar doortastende aanpak om snel tot de kern te komen waar het om draait. Je ziet en ervaart daardoor waar problemen vandaan komen, en je krijgt handvatten om er (anders) mee om te gaan.
Een aanrader voor iedereen.
PRAKTISCH
Kijk in de agenda voor de volgende workshop. De workshops vinden plaats bij de Relatie Academie, Tollenstraat 39 in Culemborg.